Voor ons ligt een vlugschrift met een oproep om op 11 december 1960 deel te nemen aan de DAG van de RANDGEMEENTEN voor een grote gemotoriseerde optocht doorheen de bedreigde gemeenten rond Brussel.
Dit initiatief, waarvoor 800 wagens en hun vele inzittenden als het ware de eerste gordel rond Brussel reden, was het resultaat van een samenwerking van vele actieve Vlaamse verenigingen, al dan niet onder de naam van Vlaams comité in de Vlaamse gordel rond Brussel. Wij waren aanvankelijk met de Vlaamse comités van de toen nog niet gefusioneerde gemeenten Dilbeek, Groot-Bijgaarden, Wemmel, Strombeek-Bever, Zaventem en omstreken, Kraainem, Tervuren, Wezembeek-Oppem, Sint-Genesius-Rode en Linkebeek de commissie Randgemeenten van het Vlaams Komitee Brussel, aangesloten bij het Vlaams Aktiekomitee Brussel en Taalgrens, dat in 1961 en 1962 de massaal bijgewoonde Marsen naar Brussel organiseerde. Wij gingen met die mobiele manifestatie op eigen benen staan en kwamen naar buiten met dit gedurfd experiment onder voorzitterschap van advocaat Antoon Roosens. Als milicien had hij bij de militaire politie geleerd hoe je zo een technisch gewaagde manifestatie onder controle kon houden. Schrijver van dit artikel herinnert zich nog maar al te goed hoe we bij de voorbereiding en de verkenning van de omloop een paar maand voor de geplande manifestatie met een twintigtal medewerkers toenmalig ten huize Laeremans-Franken in de Wijngaardlaan te Wezembeek-Oppem een middagmaal met kip kregen aangeboden.
Een paar dagen voor de manifestatie hadden tegenstrevers al de Zustersschool in de Lodewijk Marcelisstraat en een paar huizen met pek bewerkt.
De reisweg – er waren toen nog geen autostrades – was als volgt: Vertrek aan de kerk van de Ernest Soensgemeente Strombeek-Bever. Over Vilvoorde via de oude kanaalbrug naar Vilvoorde, Machelen en Diegem naar Zaventem. Daar was een eerste oponthoud met toespraak van de heer Jassogne, hoofdbestuurslid van de Vlaamse Volksbeweging. Nadien reden we over Sint-Stevens-Woluwe en Kraainem naar Wezembeek-Oppem. Vanop de kerkhofmuur van de Sint-Pietersbandenkerk vuurde Wilfried Martens – ja, ja, de latere CVP-voorzitter en Belgisch premier – toen voorzitter van het Vlaams Jeugdkomitee, de betogers aan, die hun wagens bumper aan bumper langs de Marcelisstraat hadden geparkeerd. Na het ‘noenmaal’ reden we vanuit Wezembeek-Oppem naar Tervuren, Duisburg, Ijzer, Overijse, en Hoeilaart naar Sint-Genesius-Rode, waar de heer Becquaert, ondervoorzitter van het Verbond van het Vlaams Overheidspersoneel, zijn visie over bedreigd Vlaams-Brabant gaf. Over Alsemberg ging het dan naar Linkebeek, Beersel, Lot, Zuun, Sint-Pieters-Leeuw, Vlezenbeek, Itterbeek, Dilbeek, Groot-Bijgaarden, Zellik, Relegem naar Wemmel, waar we een vurige Jozef Van Overstraeten, voorzitter van VTB-VAB de slottoespraak hoorden houden. Om traditioneel in Vlaanderen met een avondfeest en een bal te besluiten. En zo hebt u, beste lezer, een manifestatie mee beleefd en met de teletijdmachine bent u zestig jaar terug in dat bewogen jaar 1960 in en uitgestapt voor de Dag van de Randgemeenten, het begin van ons engagement in ons eigen Komitee der Randgemeenten.
Taalsfeer in 1960, het beginjaar van onze werking
Wij schetsen hieronder eerst in het Frans, een brief, die wij voor onze werking in de Vlaamse gordel ontvingen. Eerst in cultuurtaal waarin hij ons werd toegezonden. Daarna vertalen wij het epistel.
Dilbeek (français), le 30/11/60 Au nom des wallinguants de Dilbeek.
Messieurs les flaminguants,
en vertu de notre opinion générale, j’ai l’honneur de vous dire MERDE, mille fois MERDE.
En effet, notre opinion est pleinement justifiée pour les raisons suivantes:
Le Néerlandais n’existe pas, parce que personne ne sait le parler, pas même vous, horribles déchets d’une civilisation;
Vous tous les flaminguants, vous ne parlez que des patois infâmes et déshonorants, que, seuls, quelques paysans primates peuvent encore manier avec une joie bestiale.
Vous tous, calottins, patriotes à la noix, anciens collaborateurs, vous ne vous réjouissez que lorsque vous semez le trouble dans une population paisible, qui a envie de voir repecter toutes les lois, de parler la langue qu’elle veut, et la parler où elle désire, même chez vous, ex-propriétaires de terres qui ne vous appartiennent plus, énigmatiques défenseurs de chimères absurdes.
Votre soi-disant language mérite d’être jeté aux ordures comme néfaste et dépréciatif pour tout peuple avide d’évoluer; vous même, si vous étiez intelligents, devriez savoir la renier, cette langue inexistente, mais vous en êtes incapables et vous râlez!!!
IL N’Y A QUE LES MORVEUX QUI SE MOUCHENT.
AU POTEAU, AFFREUX MAQUEREAUX !!!!!!
Et encore, MERDE à tous.
Deux français
DILBEEK (Frans), 30 /11/60
Namens de wallinganten van Dilbeek,
Heren flaminganten,
Op grond van onze algemene opvatting, heb ik de eer u te zeggen: STR.NT, duizend maal STR.NT.
Onze mening is inderdaad helemaal gerechtvaarigd om de volgende redenen:
Het Nederlands bestaat niet, want niemand kan het spreken, zelfs gijlie niet, afschuwelijke afkooksels van een beschaving.
Gij allemaal, flaminganten, spreekt alleen maar vuile en schandelijke dialecten, die alleen nog wat primitieve boeren met een beestachtig plezier kunnen uitspreken.
Gij allemaal, pastoorszotten, patriotten van mijn botten, oud-collaborateurs, gij amuseert u alleen wanneer gij verwarring zaait bij een vreedzame bevolking die alle wetten wil onderhouden zien, die de taal wil spreken die ze verkiest en ze wil spreken waar ze het verlangt, zelfs bij u, vroegere bezitters van gronden die niet meer van u zijn, monsterachtige verdedigers van ingebeelde hersenschimmen.
Uw zogezegd taaltje verdient niet beter dan op de mesthoop gegooid te worden, want het is verderfelijk en van geen waarde voor elk volk dat zich graag wil ontwikkelen; als gij verstandig waart zoudt gij ze moeten kunnen verloochenen, die taal die niet eens bestaat, maar gij kunt het niet en gij zijt aan het kreperen.
ALLEEN ZOTTEN DOEN ONNOZEL!
AAN DE GALG SCHANDALIGE LAFAARDS!!!!!!
En nog eens STR.NT voor allemaal.
Alles uit deze De Zes mag mits bronvermelding overgenomen worden.
