Brief
Linkebeek, 22 januari 2024
Geacht partijbestuur,
Het Komitee der Randgemeenten, opgericht in 1960, ijvert sedertdien, partijpolitiek ongebonden, voor het behoud en de versterking van het Nederlandstalige karakter van de Vlaamse gordelgemeenten rond Brussel.
In de loop van vorig jaar heeft het de zestig jaar geleden ingevoerde faciliteitenregeling van de regeringsontwerpen Gilson I en II in ons vijfendertigjarig tijdschrift in herinnering gebracht. In 1989 werden deze faciliteiten grondwettelijk gebetonneerd.
Deze faciliteiten hebben sedert de invoering ervan zeker in de zes faciliteitengemeenten rond Brussel een belangrijke weerslag gehad op de samenstelling van de bevolking en de daaruit volgende politieke bestuurscolleges.
Naar aanleiding van de komende verkiezingen is het niet ongebruikelijk dat uw partij haar programma zal bekend maken. Wij zijn zo vrij onze lezers uw programma inzake de faciliteiten o.m. in onze zes faciliteitengemeenten mee te delen. Wij vragen daarom dat in een kort antwoord van max. 200 woorden vóór 10 februari te bezorgen aan redactie@dezes.org Wij zullen ter informatie van onze lezers uw kort antwoord integraal in ons blad De Zes (zie exemplaar in bijlage), dat wij driemaandelijks op 20.000 exemplaren versturen, publiceren zonder er ook maar één woord commentaar aan toe te voegen. Wie eerst komt, eerst maalt. Als u geen antwoord bezorgt, zullen wij dat eveneens kort vermelden.
Dank bij voorbaat voor uw bereidwilligheid.
Namens het bestuur,
André Lerminiaux, voorzitter
Johan Laeremans, hoofdredacteur
Vlaams Belang
In de faciliteitengemeenten staat het naakte overleven van de Vlaamse gemeenschap op het spel. Het aantal Nederlandstaligen daalt er naar een absolute bodemgrens met Linkebeek als absoluut dieptepunt. Amper 2% van de kinderen groeit er nog op in een Vlaams gezin.
De situatie en de cijfers in de Zes bewijzen dat de faciliteitenregeling hoegenaamd niet integratiebevorderend werkt. Integendeel, zij is een krachtige motor voor de ontnederlandsing van het strategisch hart van Vlaanderen. Bovendien is de faciliteitenregeling een flagrante inbreuk op de Vlaamse territoriale en taalkundige integriteit.
Binnen de Belgische constellatie is het utopisch te denken dat de faciliteiten ooit nog zullen worden afgeschaft. Zij zijn juridisch gebetonneerd, zodat zij enkel nog met instemming van de Franstaligen kunnen worden gewijzigd of afgeschaft. Mee daarom ijveren wij voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen.
Intussen verwerpt en bestrijdt het Vlaams Belang alle Franstalige imperialistische aanspraken in Vlaanderen. Specifiek met betrekking tot de Vlaamse Rand en de randgemeenten hebben wij een ‘Noodplan Vlaamse Rand’ uitgewerkt waarin we meer dan 30 concrete beleidsvoorstellen op tafel leggen om de dramatische situatie van de Vlaamse Gemeenschap in de randgemeenten en de Vlaamse Rand alsnog te keren. U kunt het noodplan gratis bestellen via www.vlaamsbelangwinkel.org/collections/brochure
N-VA
Ons verkiezingsprogramma is nog in opmaak maar er blijft in ieder geval een belangrijke focus liggen op het Nederlands als de taal die ons allen verbindt, de maïzena van onze Vlaamse samenleving. Voor eenieder moet duidelijk worden dat Nederlands in Vlaanderen de enige bestuurstaal is en dus moeten de faciliteiten (in al hun facetten) in de rand- en andere faciliteitengemeenten worden afgeschaft. Zij remmen bovendien niet alleen de integratie van nieuwkomers in het Vlaams maatschappelijk weefsel af, maar de verankerde federale wetgeving zorgt er ook voor dat sommige gemeenten onvoldoende bestuurskracht kunnen ontwikkelen.
In afwachting van de afschaffing, die helaas een bijzondere meerderheid vereist, moet de Vlaamse overheid de interpretatie van de taalfaciliteiten conform de omzendbrieven Peeters en Martens aanhouden. De Vlaamse regering moet, zoals in het verleden, een assertieve houding aannemen bij schendingen van de taalwetgeving en zich maximaal verzetten tegen pogingen om de Vlaamse interpretatie van de taalwetgeving uit te hollen. De zesde staatshervorming, die de tweetalige Algemene Vergadering van de Raad van State bevoegd gemaakt heeft voor alle administratieve geschillen in de faciliteitengemeenten, inclusief de benoeming van burgemeesters, helpt hierbij in ieder geval niet. Met dank aan onze traditionele “Vlaamse” partijen Open VLD, CD&V en Vooruit.
Met oprechte hoogachting,
Bart De Wever
Voorzitter N-VA
Taalwetgeving
CD&V
Dankzij de zesde staatshervorming en de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde werd de taalgrens bestendigd. De zes faciliteitengemeenten in de Brusselse Rand maken bijgevolg volledig deel uit van het Nederlandstalig gebied. Het zijn en blijven zonder enige discussie Vlaamse gemeenten waar de bestuurstaal het Nederlands is.
De faciliteiten vormen de uitzondering op de eentaligheid van het Nederlandstalig taalgebied; bijgevolg moeten zij strikt geïnterpreteerd worden. De interpretatie van de faciliteiten mag er niet toe leiden dat afbreuk zou gedaan worden aan de voorrang van het taal van het gebied waarin de faciliteitengemeenten gelegen zijn en dat zij in de feiten tot een veralgemeende tweetaligheid van het bestuur van de faciliteitengemeenten zouden leiden. Faciliteiten zijn een integratiebevorderend instrument, geen middel om algehele tweetaligheid na te streven. De bedoeling moet zijn en blijven dat niet-Nederlandstaligen na verloop van tijd het Nederlands voldoende machtig zijn en niet langer een beroep moeten doen op de faciliteiten.
Voor cd&v blijft de restrictieve interpretatie van de faciliteiten zoals opgenomen in de omzendbrieven Peeters en Martens, de absolute leidraad. Die interpretatie betekent dat er op geen enkel moment afbreuk kan gedaan worden aan het niet-repetitieve karakter van de faciliteiten maar dat ze enkel op uitdrukkelijk verzoek kunnen worden toegekend.
Visie PVDA – Faciliteiten – Komitee der Randgemeenten
De PVDA vindt het belangrijk dat mensen met elkaar kunnen communiceren. Dat de kennis van het Nederlands er in de rand op achteruitgaat, vinden we een slechte zaak. Maar dat ligt niet aan de faciliteiten: de laatste Taalbarometer (2019) toont aan dat de zes faciliteitengemeenten het net opvallend goed doen.
Het beleid van de Vlaamse Regering en de lokale besturen dragen daarentegen wel een belangrijke verantwoordelijkheid in de achteruitgang van de kennis van het Nederlands in de rand. De onderinvesteringen in het onderwijs, een bevoegdheid van minister Weyts (N-VA), leiden ertoe dat de kennis van het Nederlands er in veel scholen op achteruitgaat. En we zien dat mensen met een andere moedertaal al te vaak worden uitgesloten uit het sociale, culturele en politieke leven in hun gemeente. Bovendien worden inburgeringscursussen steeds duurder.
Met de PVDA, een federale partij met een tweetalige voorzitter (Raoul Hedebouw), willen we het roer omgooien. We investeren in een onderwijs waar iedereen de schoolbanken tweetalig verlaat en werken alle wachtlijsten voor mensen die Nederlands willen leren weg. Daarnaast zetten we in op een beleid dat mensen met een verschillende moedertaal dichter bij elkaar brengt door iedereen, niet enkel Nederlandstaligen, te betrekken bij alle politieke, sociale en culturele activiteiten vanuit de gemeenten.
De andere partijen
De partijen Groen, Open VLD en Vooruit hebben ons niet geantwoord.
