Op de laatste dag van de maand februari hebben we samen met familie en vele vrienden in Dilbeek, waar Vlamingen THUIS zijn, Herman Brijssinck, onze grote vriend en raadgever ten grave gedragen.
Naast zijn indrukwekkende carrière als topmanager van KLM bood hij zich als creatief vrijwilliger-raadgever aan bij diverse Vlaamse initiatieven in de Vlaamse gordel rond Brussel. Oud-burgemeester Jan Decraen bracht zijn geëngageerd levensverhaal in de stampvolle Saviokerk van de deelgemeente Groot-Bijgaarden. De bouw van het cultuurcentrum Westrand als de eerste schakel van de Gordel van Smaragd en de daaraan gekoppelde uitgave van Westrandkrant stimuleerden hem om zijn creatief talent met zijn professionele aanpak vaste vorm en uitstraling te geven ten bate van het cultureel en Vlaams karakter van Dilbeek.
In 1977 dook het Egmontpact op met o.m. het inschrijvingsrecht voor Franstaligen, die administratief hun rugzak konden nemen naar een nabijgelegen Brusselse gemeente maar electoraal gemeentelijk voor de franskiljonse lijst konden blijven stemmen. Het Dilbeeks gemeentebestuur, het Egmontcomité, alle adviesraden en vele verenigingen gingen in het verzet. Onder zijn impuls was de actie ‘Waar Vlamingen THUIS zijn’ geboren en zou ze jaren met diverse initiatieven de Vlaamse gordel kleuren.
Voor onze zes Vlaamse faciliteitengemeenten bedacht hij een nieuwe actie. ‘Wij houden van alle Zes’ en ‘We houden van alle mensen die het Vlaams karakter van onze gemeente eerbiedigen’ versterkten onze opname in de Vlaamse gordel en betekenden de rechtstreekse aanloop tot de eerste fietsgordel rond Brussel vanuit Sint-Genesius-Rode in 1981. De volgende jaren zou die uitgroeien tot een formidabel succes met meer dan 100.000 deelnemers, die in een sportieve activiteit ook het Vlaams karakter van de gordel in de verf hebben gezet.
Een promotieaffiche voor het Nederlandstalig onderwijs te Brussel op 20 m²-affiches was aan hem te danken.
Tenslotte zou hij ook nog tot het eind van zijn leven de Roetskalender blijven uitgeven om week in week uit en hopelijk voor nog vele jaren voor de lezer het Vlaams verleden van figuren in onze contreien in de verf te zetten.
Wij zullen Herman dankbaar blijven gedenken om wie hij was en om wat hij voor ons deed.
