UIT fietsen in Rode
Als je het door werkzaamheden opengehaalde centrum van Rode per fiets wil bereiken, dan gebeurt het wel eens dat je verbaasd opkijkt naar de richtlijnen van de verantwoordelijke voor de signalisatie. ‘STAP UIT DE FIETS DESCENDRE DU VELO’ stond er te lezen. In orde met de taalwet maar taalkundig niet om over naar huis te schrijven. Elders durft een andere aannemer wel eens het Nederlands onderaan plaatsen en dus mogen de Vlaamse schepen Anne Sobrie of raadslid Stoffels voor de zoveelste keer hun klachtendossier bovenhalen.
Kattie met meer levens
Met instemming lazen we in Buurten, het Vlaamse Gemeenschapsblad, het interview met Katty Mostaert, die de weg uit Rode koos en blijde (?) intocht hield in Mechelen. Ze denkt graag weer aan de beginperiode van de Gordel toen die nog een lokaal gegeven was en op een respectvolle manier het Vlaams karakter van de regio in de verf zette. Met de (onvolmaakte nvdr) splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zijn inderdaad niet alle problemen van de baan. De rand kampt nog altijd met heel wat uitdagingen en de dorpjes van vroeger zijn vaak slaapplaatsen geworden. Er is weinig binding met de rand. Ze heeft nu wel de ambitie om schrijfster te worden en vermeldt gaarne dat zij na haar jonge meisjesdagboek voor ons blad De Zes heeft geschreven. Waarop wacht een ambitieuze schrijver of schrijfster in Rode om voor ons blad dezelfde weg op te gaan?
Dank je, Katty voor je vroeger engagement in Rode, in de Chiro en voor De Zes.
Geen overtreding?
In het novembernummer van ‘Buurten‘, een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw de Rand, krijgen we te lezen dat de Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur, Liesbeth Homans, burgemeester Pierre Rolin niet kan verwijten dat hij de taalwetgeving overtreedt inzake de verzending van Franstalige oproepingsbrieven bij de jongste gemeenteraadsverkiezingen omdat burgemeester Rolin zich in de gemeenteraad die daarover besliste bij de stemming had onthouden.
De Vlaamse oppositielijst Respect had hier wel tegengestemd wegens de niet-naleving van de Omzendbrief Peeters, die stelde dat dergelijke oproepingsbrief eerst in het Nederlands moest verzonden met vermelding dat de betrokkene een Franstalige oproepingsbrief kon aanvragen. Zoals trouwens gouverneur Lode De Witte op verzoek van minister Homans correct had gedaan. Alsof bij de beoordeling van de geschiktheid voor het burgemeesterschap door bevoegd Vlaams minister Homans alleen de weinig heldhaftige houding bij die stemming meetelt.
Werd de taalwet en dan zeker de Omzendbrief Peeters al niet overtreden toen het gemeentebestuur in 2014 een door niemand ondertekend ‘BELANGRIJK! Bericht aan de bevolking IMPORTANT! Avis à la population’ onder omslag verstuurde met de ‘mogelijkheid om uw taalvoorkeur voor de Franse taal te signaleren en bijgevolg uw gemeentelijke documenten in het Frans te ontvangen voor een duurtijd van 4 jaar, telkens te verlengen bij het verstrijken van deze periode?’
Alweer ambras
Nog maar pas heeft het Franstalig Cassatiehof geoordeeld dat een inwoner van onze zes faciliteitengemeenten slechts éénmaal in zijn leven een verzoek moet doen om een Franstalig document o.m. voor de onroerende voorhefng te ontvangen en dat hij zich in Vlaanderen nooit hoeft aan te passen, of daar zwaait Déf-gemeenteraadslid Sophie Rohony al met de discriminatiekaart bij de ontvangst van een Nederlandstalige omzendbrief over de gezinsbijslag. La lutte continue.
Stelt u zich voor dat een Nederlandstalig inwoner van Vloesberg- Flobecq, waar de Nederlandstaligen faciliteiten hebben, zich tot een Vlaamse rechtbank zou durven wenden en dat uiteindelijk een Nederlandstalig Hof van Cassatie zou durven besluiten dat een Nederlandstalige slecht éénmaal een aanvraag zou moeten doen voor Nederlandstalige formulieren, dan zou heel Wallonië steigeren en het territorialiteitsbeginsel opeisen om de protesterende Vlamingen mores te leren.
