- ‘Michiel van Loven’
Wij citeren uit “Geschiedenis van Drogenbosch door Constant Theys uit 1942: ‘Aan Michiel Hendrik Davidts, alhier pastoor van 1852 tot 1875, geboren 8-6-1808 te Leuven, die een zeer ijverig en kunstminnend priester en een vurig Vlaming was, moeten we een paar woordjes wijden.
Priester gewijd op 22-12-1832, werd hij eerst onderpastoor te Waalsch Waver, waar hij zich onderscheidde door het bouwen van een hospitaal. In 1840 werd hij onderpastoor te Sint-Germanus te Tienen. Hij was een uiterst welbespraakt redenaar en schreef een vijftigtal boekjes
lectuur over Godsdienst, Christelijke Kunst en Vlaamse Beweging. Hierna een brok van zijn proza, dat niet veel van zijn actualiteit ingeboet heeft:’Bij geen volk der geheele wereld VLOEKT men zoo
tegen de natuur gelijk in onze uitzinnige ECOLES PRIMAIRES, écoles moyennes. Het is waar, de hoovaardigheid der ouders wil, zonder uitstel, dat hun Janneke, hun Mietje, Fransch PARLEREN, DECLAMEEREN…
De opleiders der jeugd zouden die pest moeten vernietigen met vlakaf aan de ouders de waarheid te zeggen: het is beter een vogel in de hand dan zeven in de lucht. Laat mij aan uw kinderen eerst goed de moedertaal leeren, de jonge boomen met en wortel, en NIET met de takken in den grond planten.’ Het is er blijkbaar sindsdien niet veel op verbeterd. De ontvlaamschende hoofdstad beukt immers geweldig aan tegen Drogenbosch, waar de voet reeds aan vooruitgolft… Komt er ook eens ebbe? …
In zijn laatste levensjaren werd pastoor Davidts blind, wat hem niet belette te prediken, dicteerend te schrijven en opgeruimd te blijven, waarvan zijn eigen grafschrift volmondig getuigt:
Hier ligt Michiel in ’t graf
Zijn rolleken is af!
Hij heeft in ’t werkzaam leven
Gesticht
Gedicht
Geschreven.
Nu is Michiel van Loven
Daar boven
Aan God gaan rekening geven.
Al lachend kroop hij in zijn graf,
Terwijl hij elk zijn zegen gaf.
