Naast de loutere bevolkingsgroei valt ook de toenemende internationalisering op. Het aantal nieuwe inwoners uit de EU steeg met 40% terwijl het aantal nieuwe inwoners van buiten de EU zelfs met 72% toenam. Het mag dan ook niet verwonderen dat het aantal Randbewoners van Belgische oorsprong in dezelfde periode afnam met 13%. De internationalisering manifesteert zich vooral bij de jongste leeftijdsgroepen. Dat heeft uiteraard zo zijn gevolgen op de schoolbanken. Zowat de helft van de leerlingen die in de Vlaamse Rand Nederlandstalig onderwijs volgen, heeft een andere thuistaal. Voor gans Vlaanderen bedraagt dit cijfer 20%. In onze zes faciliteitengemeenten liggen deze cijfers nog beduidend hoger dan het gemiddelde van de Vlaamse Rand. Hierbij moet nog de bedenking gemaakt worden dat een aanzienlijke groep Randbewoners onderwijs volgt in het Brussels Gewest, waarvan een meerderheid voor het Franstalig onderwijs kiest. Bijkomend moet nog aangestipt worden dat mensen die uit Brussel naar de Vlaamse Rand verhuizen niet verplicht worden om Nederlands te leren. Een onzalige toestand die wij in de gemeenten met faciliteiten maar al te goed kennen.
